ترمه گونه ای از دست بافته های اصیل و گرانبهای ایرانی است که عمدتاً در استان یزد تولید می‌شود. بافت این پارچه با استفاده از الیاف مرغوب پشم و ابریشم و با نوعی از ماشین آلات نساجی سنتی انجام می‌پذیرد. بافت ترمه فرایند حساس دقیق و زمان‌بری دار، تا حدی که یک بافنده ماهر می‌تواند روزانه تنها ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر از این پارچه را تولید کند. معمولاً از رنگ‌های آبی، قرمز، سبز، نارنجی، کرمی و سیاه در پس زمینه آن استفاده می‌شود. در روش‌های سنتی رنگ آمیزی نخ برای بافت ترمه با گیاهان طبیعی و مواد معدنی صورت می‌گرفت. این پارچه ی دستباف در طول تاریخ مورد تحسین همگان بوده است. گفتار مورخان در باب زیبایی دستبافته های پارسی در دوران هخامنشیان اشکانیان و ساسانیان را می‌توان گواهی بر این سخن دانست. پس از ورود اسلام به ایران به ویژه در دوران صفویه هنر دست بافته های ایرانی رشد چشمگیری یافت. در این دوره تکنیک بافت پارچه های زربفت و ترمه به شکل قابل توجهی مورد بازنگری و بهبود قرار گرفت.
به دلیل دشواری های تولید سنتی ترمه و نیز ظهور بافندگی مکانیزه به مرور از تعداد کارگاه‌های بافت سنتی ترمه کاسته شده است و تولید این پارچه به روش نیمه صنعتی ولی با حفظ اصالت ها در طرح و نقش انجام می شود. امروز به منظور حفظ کاربری و حیاط هنر از این پارچه در طراحی و تولید انواع کیف ها استفاده می شود. کیف های پاسپورتی ترمه به دلیل سبکی و کوچکی در استفاده روزمره بانوان و نیز در سفر کاربرد زیادی دارند.