گبه نوعی زیرانداز داری ایرانی است. نوع چله کشی و روش بافت گبه کاملاً مشابه قالی است با این تفاوت که تراکم بافت در گبه کمتر از آن است. به عبارت دیگر گبه درشت بافت بوده و پرزهای بلند تری دارد همین بافت درشت و پرزهای بلند باعث وزن بالای این دست بافته شده، از این رو گبه نسبت به قالی و گلیم در ابعاد کوچکتری بافته می شود. گبه به خاطر پرز بلند زیر دستی نرم دارد و به دلیل همین ویژگی زیر اندازی مناسب برای عشایر به خصوص در نواحی جنوبی ایران بوده و هست. بافت گبه در بین عشایر و روستانشینان استان‌های خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر و چهارمحال و بختیاری رایج است. نقشه گبه بسیار ساده و انتزاعی با طرح های هندسی و شکسته است و بافت نقوش گردان در آن رایج نیست. این نقش کاملاً ذهنی بوده و از طبیعت و محیط پیرامون بافندگان آن الهام گرفته شده است. به دلیل ساده و انتزاعی بودن این نقوش، بسیاری آن را به نقاشی کودکان شبیه می دانند. گبه ها عمدتاً تنوع رنگی زیادی ندارند و بیشتر از ترکیب دو تا شش رنگ بافته می‌شوند. استفاده از پشم خودرنگ (پشم رنگ نشده گوسفند) در بافت گبه بسیار رایج است و بر ارزش آن می افزاید. انتخاب رنگ ها خیلی اوقات با روحیه و حس بافنده آن ارتباط مستقیم دارد.

 فیلم فیلم گبه ساخته محسن مخملباف و با آهنگسازی بی نظیر حسین علیزاده که برگرفته از موسیقی قشقایی است، بسیار هنرمندانه به معرفی این دست بافته می پردازد.