رومیزی بخارادوزی سفید رنگ طرح پازیریک

هنرهای دستی نشات گرفته از ذوق و سلیقه مردمان هر دیار است و نشان از توجه آنان به دنیای هزار رنگ پیرامونشان دارد. گاهی سرخوردگی های روزگار و گاهی سرخوشی های حال و گذشته را با آفرینش آثاری بدیع به جاودان گذاشته اند. هنر سوزن دوزی یکی از این دسته هنرهای زیبای بومی است. سوزن دوزی، نقش آفرینی و آراستن سطح پارچه با نخ های رنگارنگ، با کمک سوزن است. سوزن دوزی از دیرباز تاکنون بصورت گسترده در بسیاری از مناطق ایران از جمله: یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان، گلستان، اصفهان، آذربایجان، گیلان و خراسان با نقش و نگارهای متنوع و نام های بومی رواج داشته است.

در این میان، سوزن دوزی خراسانی در سایه عشق و علاقه، طرح های افسون گر و خیال پرور خود را با وسایل محدودی که در اختیار داشته اند، با حوصله ی کافی بر روی پارچه نقش زده و می زنند و عاشقانه با نمایش هنر خود در قالب: پرده، دستمال جیبی، لحاف پیچ، روبالشی، روتختی، بقچه، جانماز، جلد قرآن، رویه چرخ خیاطی، آویز طاقچه و رویه پشتی، اسباب زندگی را به زیبایی می آرایند. این هنر که از گذشته تا کنون در روستاهای اطراف شهرستان های مختلف خراسان از جمله: کاشمر، تربت حیدریه و خواف انجام می شده است، برگرفته از باورها و اعتقادات بومی و مذهبی و همچنین، احوالات روحی زنان هنرمند بوده و دارای فرم ها و نقوشی منحصربه فردند.  اگرچه این نقوش در نگاه اول ساده و ابتدایی به نظر می رسند، اما اغلب از لحاظ بصری و تجسمی دارای ساختاری منسجم بوده و در بردارنده معانی و مفاهیم غنی از ارزش های فرهنگی هستند.