روبنده ( برقع )

در استان­های جنوبی کشور نوعی نقاب یا روبنده به عنوان حجاب زنان در منطقه رواج دارد که برقع نامیده می­شود. تا زمان قاجار این نوع پوشش در بیشتر مناطق ایران رواج داشته ولی پس از آن تنها در بین اقوام جنوبی ایران به خصوص اهالی هرمزگان، سیستان و بلوچستان و جنوب استان کرمان دیده می­شود.

 در مناطق مختلف خلیج فارس دارای نام های مختلفی همچون مقامی، حمیرانی، عربی، قطاری، سکانی می باشد. جنس این روبنده معمولا پارچه و یا از جنس چرم ظریف می باشد. در استان هرمزگان روبند زنان متاهل و مجرد متمایز است. دختران جوان از رنگهای زرد، قرمز و نارنجی و زنان متاهل یا مسن از رنگهای تیره استفاده می کنند. روی برقع­ها معمولا با سوزن دوزی و پولک دوزی به صورت دست دوز تزیین می­شود.