از گذشته­ های دور همواره استفاده از ورقه­ های فلزی برای ساخت احجام، مجسمه و ظروف فلزی استفاده می­شده است. در طول تاریخ ایران هیچ گاه فلزکاری رونق خود را از دست نداد بلکه به دلیل برخی تفکرات و اعتقادات تنها نوع فلزات مورد استفاده تغییر می ­یافت.

در دوره ­ی معاصر نیز فلزکاری یکی از رشته­ های شاخص در صنایع دستی ایرانی است. به خصوص ساخت مجسمه­ های فلزی در سال­های اخیر اشکال مدرن و متفاوتی به خود گرفته است. هنرمندانی که برخی حتی به صورت خودآموخته به خالق آثاری نو در این رشته شده­اند و شاید سرآمد آن­ها مجسمه ساز خلاقی به نام توکل اسماعیلی مشهور به مش اسماعیل باشد که در دوره­ ی پهلوی مستخدم دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران بود و اکنون آثارش را در مجموعه ­ی فرهنگستان هنر، ورزشگاه آزادی و در دست مجموعه داران بزرگ به یادگار گذاشته است. تعداد بسیاری همچون مش اسماعیل در کشور به خلق آثار بدیع مشغولند ولی مورد غفلت واقع شدند.

امروزه بسیاری از هنرمندان خلاق کشورمان مجسمه های زیبایی با مفتول های فلزی خلق می کنند که بسیار مورد توجه قرار گرفته است.