تابلو‎ ‎معرق‎ ‎‎چوبی‎ ‎‎22‎ cm‎ ‎‎‎طرح‎ ‎رمضان‎ ‎ ‎‎‎‎‎

معرق چوب از دوربری چوب‌ها و بهره‌گیری از رنگ و بافت‌ آن‌ها برای اجرای نقوش و طرح‌ها پدید می‌آید. قدیمی‌ترین اثر معرق کشف شده در ایران، شانه‌ای چوبی مربوط به شهر سوخته زابل است که قدمت آن به هزاره پنجم قبل از میلاد می‌رسد. معرق به شیوه‌ای که چوب‌ها را پس از برش بر روی چوب بچسبانند از دوره صفوی در ایران رواج پیدا می‌کند و قدیمی‌ترین نمونه موجود مربوط به صندوق شاه اسماعیل در مقبره شیخ صفی است.

برای تولید یک اثر معرق ابتدا طرح مورد نظر را بر روی کاغذ منتقل می‌کنند و آن‌را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم و هر قسمت از طرح را بر روی چوب­‌هایی با رنگ­‌های مختلف می‌چسبانند. اگر هدف تولید معرقی نقش برجسته باشد ضخامت این چوب­‌ها نیز با هم متفاوت خواهد بود. چوب­‌ها را بر روی تخته محکم کرده و با اره مویی برش می­‌دهند. سپس آن را بر روی سطح مورد نظر می­‌چسبانند. در صورت ایجاد فاصله و شکاف بین قطعات آن را با رزین­ پلی استر یا بتون‌ه­ای ترکیب از مل و چسب چوب پر می­‌کنند. در نهایت سطح کار به وسیله­‌ی سمباده­‌های مختلف پرداخت می­‌شود و برای محافظت در برابر رطوبت و گرد و غبار و همچنین برای زیبایی و جلای بیشتر روی آن را با رزینی شفاف همچون پلی استر می­‌پوشانند. کنار هم قرارگرفتن قطعات چوبی کوچک با رنگ­‌های مختلف زیبایی وصف ناشدنی را خلق می­‌نماید. از معرق چوب بیشتر برای تابلو استفاده می‌­شود؛ ولی در تزیین رویه­‌ی جعبه­‌های نفیس، تخته نرد و تولید زیورآلات هم کاربرد دارد.