پیکرتراشی هنر شکل دادن به اشیا است و ممکن است در هر اندازه یا با هر موادی انجام گیرد. به فراورده‌های این هنر تندیس، پیکره یا مجسمه گفته می‌شود. هر پیکره سه بعدی که به منظور دارا بودن یک بیان هنری آفریده شده را می‌توان تندیس نامید. البته باید توجه داشت که هر شکل دادنی را مجسمه‌سازی نمی‌گویند بلکه باید در ورای آن یک فکر، خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.

 پیکرتراشی حتی قبل از پیدایش قدیمی­‌ترین تمدن‌ها وجود داشته، شواهدی از این هنر از تمدن غارنشینان به دست آمده است. به عنوان مثال می‌توان به یکی از حجاری‌های بسیار زیبای قبایل مایاها در پرو اشاره کرد. در همه اعصار و قرون هنر مجسمه‌سازی به علت مواد اولیه آن که اکثرا سنگ و چوب است به هنری باشکوه و با اصالت بدل شده و در برخی موارد شناسنامه‌ای برای هویت و طرز زندگی تمدن­‌ها شده است.

ساخت مجسمه و حجم از چوب در مناطقی از دنیا که از لحاظ اقلیمی دارای هوای گرم و مرطوب یا معتدل است و پوشش گیاهی جنگلی دارد رایج است. چراکه دسترسی به چوب در این نواحی آسان به نظر می‌رسد.