حصیربافی یکی از قدیمیترین صنایع دستی است و شاهد این ادعا، نمونههای بهدست آمده در بینالنهرین و مناطق جنوبی است. مدارک موجود نشاندهنده این است که نخستین زیراندازهای بشری از جنس نی و گیاهان باتلاقی تهیه شده است. امروزه در هر کجای کشور که دسترسی به برگ درخت خرما، ساقه گندم و برنج، و نی باتلاقی و ترکه امکانپذیر باشد میتوان نشانههایی از بافت سبد و حصیر یافت. رایجترین نوع حصیربافی خوزستان که بهعنوان حصیر شاخص خوزستان معروف است، "کپو" نام دارد. کپو نام محلی حصیربافی است. این محصول خاص استان خوزستان است که با پیچیدن برگ خرما و یا کاموا به دور نیهای مردابی به شکل فتیلهای بافته میشود و دارای قابلیتهای فرمدهی زیاد است و بههمین علت تنوع در فرمهای کپو زیاد است. "کپو در لغت دزفولی به سر یا کله و اصطلاحا به هر شیء کروی، گرد یا چمپاتمه زده گفته میشود و در تعریف، به مصنوعات حصیری که از برگ خرما یا "کرتک" (كرتك (KERTAK) نوعی گیاه خودرو است كه در حاشیه نهرها، رودخانهها و دشتها در مناطق باتلاقی و گرمسیری به وفور یافت میشود)به شکل ظروف دردار بافته میشود، اطلاق میگردد." از کرتک برای مغز ردیفهای بافته شده در کپو استفاده میکنند. در واقع برگ درخت خرما و یا کامواهای رنگی به دور یک یا دستهای از کرتکهایی که کنار هم قرار گرفتهاند پیچیده میشود.
بیشتر